NICOLE BUCH IN DE BAJES

‘Ik heb goed nieuws en ik heb slecht nieuws,’ zegt Menno Buch. Hij zit aan het hoofd van de tafel in zijn achtertuin. Het is een heerlijk warme zondag, terwijl het toch pas eind maart is. Wij, de teamleden van Buch in de bajes, kijken hem muisstil en gespannen aan, vrezend voor wat komen gaat.

Menno is dan al een aantal jaar in gevecht met zijn duivelse ziekte en ‘slecht nieuws’ hangt continu als het zwaard van Damocles boven zijn en onze hoofden. Het zal niet de eerste keer zijn dat hij ons moet vertellen dat de kanker terug is en hij opnieuw geopereerd en/of bestraald moet worden. In mijn dagboek schreef ik een paar dagen eerder, nadat zijn vrouw Nicole ons via Whatsapp bijeen riep voor een ‘belangrijke mededeling’: “Misschien gaat het wel zo slecht dat we versneld een vierde serie op moeten nemen, deze zomer al.” Serie 3 lag helemaal klaar en zou op 17 april in première gaan. Normaal gesproken is de productieperiode in de winter, maar mogelijk is het een te groot risico om daar met serie 4 op te wachten.

FOUTE BOEL
‘Eerst het slechte nieuws,’ zegt Menno. ‘Het is weer foute boel. Maar nu echt. Ik heb niet lang meer te gaan. Acht weken denken ze.’ Verbijstering op onze gezichten. ‘En dan het goede nieuws: jullie gaan gewoon door. We waren van de week bij Erland (Galjaard, de baas van RTL4, EG) om afscheid te nemen en hij zei: “Maar er is toch nog een Buch? Laat Nicole Buch in de Bajes dan overnemen!” Dat is fantastisch toch?’
We zijn wel wat gewend met die Buch, maar dit gaat ons toch even iets te snel. We zijn nog volledig in shock van het slechte nieuws. Links en rechts vloeien er tranen. Menno gaat gewoon door in zijn enthousiasme. ‘Jullie gaan lekker naar Rotterdam. Weer terug naar de mannen. De grote stad! Knallen!’ Hij pakt er een vel papier bij en zegt: ‘Ik heb de opening al geschreven. Luister.’ En hij leest de voice-overteksten voor die hij alvast voor Nicole heeft geschreven en beschrijft de beelden die er bij te zien moeten zijn. Uiteraard gefilmd vanuit een “helicoptèèr”, zoals Menno het altijd uitsprak. Zelfs de muziek heeft hij er al bij uitgezocht. ‘Het wordt geweldig,’ glundert hij.

En daar had hij natuurlijk gelijk in. Het wórdt ook geweldig. Afgelopen woensdag onthulde Nicole, nadat we het ruim een half jaar lang stil hebben gehouden, in RTL Late Night dat zij het stokje van Menno over gaat nemen om zo “het Buch-gedachtengoed” voort te zetten. Een lawine van louter positieve reacties volgde. Iedereen vindt het ‘stoer’ van Nicole en heeft ‘respect voor haar kracht en lef.’ Terecht!

CONFRONTEREND
Met grotendeels hetzelfde team als waarmee we de drie series met Menno maakten, verkassen we begin november naar Rotterdam om een aantal maanden lang onderdeel te worden van het dagelijks leven in de gevangenis aldaar. En om daar uiteraard op de vertrouwde manier indringende televisie over te maken. Het zal heel raar en confronterend zijn om daar zonder Menno te zijn. Maar eigenlijk is hij er ook weer wél bij; inmiddels weten we door onze jarenlange samenwerking dondersgoed wat hij wel en niet in het programma vindt horen en wat de stijl en uitstraling moeten zijn. Vanuit dat gedachtengoed gaan we Nicole ten volle ondersteunen en er met z’n allen wederom een prachtige serie van maken, geheel in Menno’s stijl.

Een paar dagen na die bizarre zondagochtend in de tuin bij Menno en Nicole staat TNT Post bij me voor de deur met een pakketje. Twee schoenendozen en een kaartje, van Menno. “Kijk! Dit is echt iets voor jou! Toch?” Twee paar prachtige schoenen; Menno en ik hadden dezelfde maat.

Niet alleen ik, we gaan met het hele team in zijn schoenen staan. In zijn voetsporen treden. Zijn pad volgen. Voorjaar 2015 kan iedereen zien of het gelukt is. Correctie: dát het gelukt is.