"SORROW LIVES HERE"

Het is even schrikken als een vrouw waar je als puber een beetje verkikkerd op was getroffen wordt door een ouderdomsziekte. Je bent je pas bewust van je eigen leeftijd als je mensen uit je jeugd om je heen ouder ziet worden. In dit geval Linda Ronstadt.

Deze week werd bekend dat Linda Ronstadt getroffen is door de ziekte van Parkinson en niet meer in staat is om te zingen. Ze is pas 67, en hoewel Parkinson ook bij jonge mensen voorkomt schiet het percentage patiënten pas boven de 70 flink omhoog. Toen ik fan van haar was, was ze rond de 30, maar zag er veel jonger uit. Ze was een natural beauty. Haar albums Don’t cry now (1973), Heart Like A Wheel (1974), Hasten Down The Wind (1976), Simple Dreams (1977), en Living in the USA (1978) prijkten regelmatig  in een aan de muur geschroefde inschuiflijst (afgekeken van platenwinkels) omdat de hoezen minstens zo belangrijk, zo niet belangrijker waren dan de muziek. Er pasten vijf elpees in dat rekje, en het waren vooral Blondie, ABBA en Earth & Fire die met Linda vochten om een plekje. Dat had meer te maken met de hoesfoto’s van Debbie Harry, Agnetha Fältskog en Jerney Kaagman (ook getroffen door Parkinson) dan met mijn muzikale voorkeur. Ik hield in mijn schooltijd een persoonlijke albumlijst bij, en die werd voornamelijk aangevoerd door Queen, Yes, Pink Floyd en David Bowie. De enige groep waarbij de muziek en de looks voor mij even indrukwekkend waren, was Heart in de tijd van hun fantastische eerste twee elpees Dreamboat Annie (1976) en Little Queen (1977), en de hits Magic Man, Crazy On You en Barracuda.

MOOISTE SONGS ALLER TIJDEN

Bij Linda Ronstadt kwam het aanmerkelijk minder vaak voor dat haar muziek mij echt ráákte, hoe bijzonder ik haar stem en hoe gezellig ik haar hits als You’re No Good en It’s So Easy ook vond. Twee van haar opnames behoren echter tot mijn top 100 van mooiste songs aller tijden: Someone To Lay Down Beside Me en Sorrow Lives Here. Beide nummers drijven op prachtige pianopartijen, en het gegeven dat ik in die jaren begon met zelf liedjes te schrijven op de piano zal daar ongetwijfeld mee te maken hebben. Ik kan aan elk van deze twee pareltjes een heel verhaal wijden, maar ik raad je aan om er gewoon even naar te luisteren. En te kijken, heren! Al is het maar als virtueel hart onder de riem van deze legendarische zangeres, bij wie The Eagles ooit als begeleidingsband begonnen, die maar liefst elf Grammy’s won en die decennialang, onder andere met Emmylou Harris en Dolly Parton, prachtige, succesvolle platen is blijven maken. En die nu door het lot zo zwaar wordt getroffen.

Someone To Lay Down Beside Me   (van het album Hasten Down The Wind, geschreven door Karla Bonoff)

 

Sorrow Lives Here  (van het album Simple Dreams, geschreven door Eric Kaz)